สามารถนำข้อมูลทั้งในเรื่องลำดับ ขนาดและระยะทางระหว่างดวงอาทิตย์  กับดาวเคราะห์มาย่อส่วนให้เล็กลง แล้วนำมาสร้างแบบจำลอง ระบบสุริยะได้

1. กระดาษรูปดวงอาทิตย์และดาวเคราะห์บริวาร 1 แผ่น
2. กระดาษขาวขนาด 20 cm x 350 cm 1 แผ่น
3. กาวลาเท็กซ์
4. ดินสอ
5. กรรไกร

กระดาษขาว	กาวลาเท็กซ์
ดินสอ	กรรไกร

1. ขีดเส้นแบ่งครึ่งกระดาษขาวตามยาว
2. ใช้ข้อมูลระยะทางเฉลี่ยของดาวเคราะห์บริวารมาย่อส่วน โดยใช้มาตราส่วนที่เหมาะสม เพื่อให้สามารถสร้างแบบจำลองบนกระดาษที่กำหนดให้ได้ แล้วทำเครื่องหมายแสดงตำแหน่งที่จะติดดาวเคราะห์แต่ละดวง
3. พิจารณาข้อมูลขนาดของดาวเคราะห์และระยะห่าง แล้วตัดดวงอาทิตย์และดาวเคราะห์มาติดบนกระดาษขาวตรงตำแหน่งที่กำหนดไว้ให้ถูกต้อง ยกเว้นดาวพุธ ศุกร์ และโลก อาจใช้ปากกาหรือดินสอวาด เนื่องจากมีขนาดเล็กมาก

ในการศึกษาด้านดาราศาสตร์ คนส่วนใหญ่มักจินตนาการไม่ได้ว่าดวงดาวต่างๆ บนท้องฟ้ามีขนาดใหญ่เพียงใด อยู่ห่างจากโลกเท่าใด แต่หากเรานำข้อมูลในเรื่องขนาดหรือระยะทางมาทำการย่อส่วนลง แล้วใช้วิธีการเปรียบเทียบกัน ก็จะสามารถนำมาสร้างแบบจำลองระบบสุริยะได้ การนำข้อมูลขนาดและระยะทางระหว่างดวงอาทิตย์กับดาวเคราะห์ มาใช้สร้างแบบจำลองนั้น อาจใช้การย่อส่วนคนละมาตรา เนื่องจากถ้าใช้ในมาตราเดียวกัน จะต้องใช้ระยะทางที่ไกลมาก เช่น ถ้าย่อดวงอาทิตย์ให้มีเส้นผ่านศูนย์กลาง 8 เซนติเมตร ดาวเนปจูนต้องอยู่ห่างดวงอาทิตย์เกือบ 300 เมตร ทำให้สร้างแบบจำลองยากขึ้น ตารางต่อไปนี้เป็นข้อมูลที่ใช้เพื่อการสร้างแบบจำลอง

สมาชิกของระบบสุริยะ	ระยะทางเฉลี่ยจากจุดศูนย์กลางดวงอาทิตย์ (x 106กิโลเมตร)	ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางดวงอาทิตย์และดาวเคราะห์ บริวาร (กิโลเมตร)
ดวงอาทิตย์	-	1,392,530
ดาวพุธ	57.9	4,879
ดาวศุกร์	108.2	12,104
โลก	149.6	12,756
ดาวอังคาร	227.9	6,792
ดาวพฤหัสบดี	778.3	142,980
ดาวเสาร์	1,427	120,540
ดาวยูเรนัส	2,871	51,120
ดาวเนปจูน	4,497	49,530

ข้อมูลระยะทางเฉลี่ย ขนาดดวงอาทิตย์และดาวเคราะห์บริวาร