เพื่อให้นักเรียนสามารถตรวจสอบโมเมนตัม และพลังงานจลน์ก่อนและหลังการชนของรถทดลองแบบยืดหยุ่น(ติดสปริง)

        ติดแผ่นเหล็กสปริงเข้ากับร่องของรถทดลองคันหนึ่ง หรือทั้งสองคัน เหล็กสปริงจะโค้งเป็นรูปวงยื่นออกมานอกรถ หันด้านที่ติดสปริงเข้าหากัน หาทางติดแถบกระดาษกับรถทดลองทั้งสองคันเพื่อเตรียมวัดความเร็ว สอดกับเครื่องเคาะสัญญาณเวลาแยกกันคนละเครื่องดังรูป

        เมื่อติดแถบกระดาษกับรถทดลองทั้งสองเรียบร้อยแล้วกดสวิตซ์ให้เครื่องเคาะสัญญาณเวลาทำงาน ใช้มือผลักรถทดลองคันซ้าย ไปชนรถคันขวาที่อยู่นิ่ง สังเกตการเคลื่อนที่ของรถทดลองทั้งสองระหว่างชนกันและหลังจากการชนกัน แล้วถอดแถบกระดาษออกจากรถทดลอง เพื่อวัดความเร็วของรถทั้งสองโดยแยกเป็นความเร็วก่อนการชนเพียงเล็กน้อย ระหว่างการชน และหลังการชน ระหว่างการชนอาจจะวัดไม่ได้แต่สังเกตการเปลี่ยนแปลงได้
        ทำการทดลองซ้ำโดยผลักให้มีความเร็วที่เข้าชนต่างไป และเพิ่มมวลของรถทดลองคันที่วิ่งเข้าชนเป็น 2 หรือ 3 เท่า โดยซ้อนด้วยแท่งเหล็กหรือถุงทราย (ปกติรถทดลองแต่ละคันมีมวลเท่ากันและเท่ากับ 0.5 กิโลกรัม เท่ากับมวลของแท่งเหล็กและถุงทราย) ส่วนรถทดลองคันที่ถูกชนให้มวลคงเดิม

         เมื่อใช้รถทดลองมวล 0.50 , 1.00 และ 1.50 กิโลกรัม วิ่งเข้าชนมวล 0.50 กิโลกรัมซึ่งติดสปริงไว้และอยู่นิ่ง จะได้จุดบนแถบกระดาษซึ่งติดอยู่กับรถทดลองแต่ละคัน นำมาหาความเร็วก่อนชนและความเร็วหลังการชนของรถทดลองแต่ละคัน แล้วคำนวณหาโมเมนตัมและพลังงานจลน์ ดังนี้

สรุปได้ว่า
         1. การชนในหนึ่งมิติทุกกรณี โมเมนตัมรวมของระบบคงตัว
         2. การชนของรถที่ติดสปริง พลังงานจลน์รวมก่อนการชนเท่ากับพลังงานจลน์รวมหลังการชน แสดงว่า พลังงานจลน์รวมของระบบคงตัว การชนที่ไม่มีการสูญเสียพลังงานจลน์ในระหว่างการชนเรียกว่า การชนแบบยืดหยุ่น