ลักยิ้ม (อังกฤษ: dimple) คือ รอยเล็ก ๆ ที่บุ๋มลงไปที่แก้ม อันมองเห็นได้ และเกิดจากเนื้อที่ทับซ้อนกัน โดยเฉพาะเมื่อเวลายิ้ม ปรกติมีอยู่ทั้งสองแก้ม และอาจมีอยู่ตลอดไปหรือชั่วคราวก็ได้ บางทีลักยิ้มก็มีบทบาทในการเลือกคู่ ในบางวัฒนธรรม ซึ่งรวมถึงทางเอเชีย เห็นว่า ลักยิ้มเป็นเครื่องหมายแห่งความน่ารัก มีเสน่ห์ และจริงใจ

             ลักยิ้มอาจเกิดขึ้นตามธรรมชาติ เป็นพันธุกรรมลักษณะเด่น (dominant trait) หรือจากศัลยกรรมก็ได้ ลักยิ้มตามธรรมชาติเกิดจากการรูปแบบหนึ่งของกล้ามเนื้อไซโกมาติคัส เมเจอร์ (zygomaticus major muscle) ที่มีลักษณะเป็นสองแฉก (bifid) กล้ามเนื้อนี้มีจุดเกาะต้นอยู่ที่กระดูกไซโกมาติก แล้วทอดตัวลงมาแยกออกเป็นสองแฉก แฉกแรกมีจุดเกาะปลายอยู่บนมุมปาก อีกแฉกอยู่ล่าง บริเวณที่ทั้งสองแฉกแยกกันจะเกิดเป็นรอยบุ๋มคือลักยิ้ม

             เนื่องจากความนิยมว่า ลักยิ้มเป็นสัญลักษณ์แห่งเสน่ห์ดังว่ามาแล้วนั้น จึงมีผู้คนหลายคนที่ไม่มีลักยิ้มใฝ่หาลักยิ้มโดยวิธีศัลยกรรม การศัลยกรรมลักยิ้มมีชื่อว่า dimple reconstruction (การสร้างลักยิ้มขึ้นใหม่) โดยแพทย์จะผ่าตัดเนื้อในช่องปาก เพื่อให้เกิดช่องว่าง แล้วเย็บ เพื่อทำให้เกิดรอยออกไปยังแก้มภายนอก เป็นลักยิ้ม ถือเป็นการผ่าตัดเล็ก ใช้เวลาประมาณสามสิบนาที ทำแผลอีก 3-4 วัน และกระพุ้งแก้มจะบวมได้นานถึงสองสัปดาห์ก่อนยุบเป็นปกติ มีรายงานว่า ลักยิ้มที่สร้างขึ้นแบบนี้ ในระยะแรกจะปรากฏอยู่ตลอดเวลา ทั้งเวลายิ้มและไม่ยิ้ม จึงดูไม่เป็นธรรมชาติ แต่เมื่อผ่านไปหลาย ๆ เดือน จะค่อยดูดีขึ้นเอง ทั้งยังมีการอ้างด้วยว่า ศัลยกรรมนี้ "มีโอกาสในการเกิดผลเสียค่อนข้างต่ำมาก"

             ในประเทศไทยช่วงต้นถึงกลางพุทธทศวรรษที่ 2550 ศัลยกรรมเช่นว่านี้เป็นที่นิยมระดับหนึ่ง เนื่องจากมีความเชื่อว่าจะดูดีเหมือนดารานักแสดง ประกอบกับมีดาราบางคนกล่าวว่าชอบใจในเพศตรงข้ามที่มีลักยิ้ม อย่างไรก็ดี ไม่ปรากฏว่ารัฐควบคุมศัลยกรรมนี้อย่างเฉพาะเจาะจง มีเพียงการที่สถานพยาบาลของรัฐที่รับทำจะจัดการให้คำแนะนำเป็นแห่ง ๆ ไป เช่น บางคลินิกจะอธิบายให้ทราบถึงผลดีผลเสียของการสร้างลักยิ้มขึ้นใหม่ ตลอดจนทำความเข้าใจกับผู้ใช้บริการในเรื่องขนาดและจำนวนของลักยิ้ม เพราะหวังจะได้ความพอใจของผู้ใช้บริการ

             https://th.wikipedia.org/wiki/ลักยิ้ม