อุปกรณ์ทางแสงที่อาศัยความรู้เรื่องการหักเหของแสงผ่านเลนส์เพื่อใช้ประโยชน์ มีชื่อเรียกดังนี้
1. แว่นขยาย เป็นอุปกรณ์ที่ง่าย อาศัยหลักการการหักเหแสงผ่านเลนส์นูน 1 อัน โดยวางวัตถุไว้หน้าเลนส์ให้ระยะวัตถุน้อยกว่าความยาวโฟกัส มองภาพด้านหลังเลนส์จะเห็นภาพเสมือน หัวตั้ง ขนาดใหญ่กว่าวัตถุ

2. กล้องถ่ายรูป สำหรับหลักการทำงานของกล้องถ่ายรูปนี้คือการที่แสงสะท้อน จากวัตถุเดินทางเป็นเส้นตรงผ่านเลนส์และ เกิดเป็นภาพบนฉากรองรับซึ่งก็ได้แก่ฟิล์มนั่นเอง เพื่อให้เกิดเป็นภาพที่ชัดเจนบนฟิล์มได้จึงมีการติดตั้งไดอะเฟรม ปรับให้เกิดรูรับแสง ขนาดต่างๆรวมทั้งมีส่วนที่ว่าชัตเตอร์ทำหน้าที่ควบคุมเวลาในการเปิดปิด เพื่อให้ปริมาณแสงตกกระทบกับฟิล์มตามความต้องการโดยปกติแล้วกล้องถ่ายภาพจะมีการทำงานคล้ายคลึงกับ การทำงานของดวงตามนุษย์เช่นกัน ส่วนที่เป็นเลนส์เรียกว่าแก้วตาส่วนที่ทำหน้าที่ เปิดปิดคือชัตเตอร์ส่วนนั้นก็จะควบคุมด้วยหนังตาและในส่วนของเลนส์ถ่ายภาพ จะมีไดอะแฟรมสามารถปรับให้เกิดรูรับแสงขนาดต่างๆเช่นเดียวกับตามนุษย์จะมีส่วนที่เรียกว่าม่านตา และนอกจากนั้นยังมีส่วนที่เป็นฉากหลัง ในดวงตาได้แก่จอตาเป็นฉากรับภาพ เรียกว่าแก้วตาในกล้องถ่ายภาพส่วนนี้ได้แก่ฟิล์มนั่นเอง

- เลนส์นูน ทำหน้าที่รับภาพจากวัตถุที่อยู่ไกลมากกว่าระยะ 2f เพื่อให้เกิดภาพจริงขนาดย่อ หัวกลับบนฉากรับภาพ

- ฟิล์ม ทำหน้าที่เป็นฉากจริงซึ่งจะมีสารไวแสงเคลือบไว้บนฟิล์ม เมื่อมีภาพของวัตถุตกกระทบสารไวแสง จะปฎิกิริยาตอบสนองและเก็บภาพไว้ในรูปของภาพแฝง เมื่อนำฟิล์มไปล้างด้วยน้ำยาเราจะเห็นภาพปรากฏขึ้นบนฟิล์ม

3. เครื่องฉายภาพนิ่ง เป็นทัศนอุปกรณ์ที่ใช้เลนส์นูนเป็นเลนส์หน้ากล้อง ทำหน้าที่ให้แสงหักเหจากวัตถุที่ต้องการจะฉาย เช่น สไลด์ แผ่นไส ทำให้เกิดภาพจริง ขนาดขยายปรากฏบนจอ

ส่วนประกอบของเครื่องฉายภาพนิ่งมีดังนี้
1.กระจกสะท้อนแสง ทำด้วยโลหะฉาบอะลูมิเนียม ทำหน้าที่สะท้อนแสงด้านหลังของหลอดฉายไปใช้ประโยชน์ด้านหน้า

https://sites.google.com/site/carefullpattara/hnwy-thi-2/2-5-thasnupkrn